maar als je iets van me verwacht
echt verwacht
schrik ik en zet je mij vast

als je vindt dat het zo moet
kan mijn hart niet langer meedoen
mag mijn buik niet langer voelen

stel me geen vraag
als je diep in je hart
al weet wat ik je moet zeggen

ontsla me van die verplichting
bevrijd me uit die cel
met muren van moeten

open de ramen van vrijheid
ruil je verwachting in voor je wens
geef me ruimte voor mijn eigen antwoord

dan is echt alles, alles goed
als je niets meer verwacht
kan ik je nooit meer teleurstellen

de ruimte geeft mij vleugels
de mogelijkheid de kracht
mijn vleugels te spreiden

dan vliegen we samen
soms even alleen
en is elke ontmoeting

weer vrij én verbonden