Er zijn altijd mensen die je zullen zeggen je in te houden. Je niet te tonen. Je echte gevoelens binnen te houden, ze in te slikken.

Er zijn mensen die jou als bedreiging zien wanneer jij vrij beweegt en je waarheid spreekt. Je liefde laat stromen, je vrije aard.

Ze zullen je nawijzen, en anderen zoeken die er net zo over denken. Ze willen dat je onzichtbaar bent. Want jouw vrije liefdevolle aard doet hun zo’n pijn.

Het eigen verdriet mag niet gevoeld worden. 

En ik zeg je:

Blijf stromen, blijf vrij, leef! Laat niemand je vleugels afknippen ook niet door hen die zelf ooit gekortwiekt zijn en jouw vrijheid niet kunnen aanzien.

Stijg op, spreid je vleugels en zie vol compassie naar ieder mens die hun gekwetst zijn op jou projecteert.

Ga ze voor en gun ieder mens zijn eigen tranen, haar eigen weg naar het licht, zijn eigen leven.

Laat je gevoelens zien, de expressie in je ogen, dans als je gelukkig bent of laat je tranen lopen.

Laat je nooit meer zeggen wat te doen. De oorlog is voorbij. Er is geen afstand nodig. Liefde is altijd dichtbij.

Liefde is vrij.