je wil zo graag maar weet niet hoe
je laat me het niet zien
je wilt dat ik je vader ben
je moeder ben misschien

je gaat en praat en kijkt
je weet niet echt waarnaar
je hebt iets van mij nodig
je vraagt er niet echt naar

je zoekt geluk en vindt het niet
je wilt er zo graag bij
je blaft onzeker van je af
je geeft de schuld aan mij

ik zie je strijden tegen iets
ik kan je niet bevrijden
ik laat je gaan tot je weer komt
ik wil je dan inwijden

in hoe het samen ook kan zijn
de warmte te delen
we kunnen samen door het vuur
de pijn van vroeger helen

ik vraag je laat je oordeel los
je angst om te verzachten
het is hier veilig prachtig mens
als je stopt met te verwachten

dat ik als een verlichte ben
terwijl jij blijft verwijten
ik zie in jou het bange kind
dat van zich af moest bijten

het spijt me dat jouw bange ik
geen liefde heeft gehad
ik gun je armen om je heen
een schoot als warm bad

leg nu je hand maar op je hart
en adem zachtjes in
je bent toch zoveel liefde waard
dat is pas het begin

wanneer je leert om te vertrouwen
en je tranen mogen stromen
spreid ik mijn armen naar je uit
en mag je altijd komen

je bent zo welkom
kind van God
wat was je ver van huis
ik ben zo blij je weer te zien
kom hier maar veilig thuis

© Bert van Rijnberk