Inspiratieblog

Je bestemming

Als je alles wil zal je de diepte niet ontdekken.

Er was een tijd in je leven dat je het deed zoals het je ooit geleerd is; zoals het ons allemaal ooit geleerd is:

‘Stilzitten, luisteren en bij vragen je vinger opsteken.’

Er was een tijd waarin spelen op safe het hoogste goed was en kameleon zijn de beste optie om iedereen te vriend te houden.

Bij de vraag ‘wat wil jij?’ keek je naar buiten in plaats van naar binnen en zei je zachtjes ‘wat jij wilt’.

Je werd steeds aangenamer gezelschap voor iedereen waar je niet echt belangrijk voor was.

Je was voor hen een speelbal die alle kanten op kon worden gerold.

Je hoefde het niet te voelen, de pijn van dat ongemak want het bracht je ook veel. Je viel niet op, had geen vijanden en leek overal welkom.

Overal?

Het knaagde want ergens wist je dat er plekken zijn waar je nooit werkelijk bent geweest.

Plekken van betekenisvolle ontmoetingen, diep contact en stromende gevoelens.

Dit verlangen zal je de weg wijzen naar een ander bestaan; je echte bestaan. Alleen in je bereidheid iets te verliezen zal je dit winnen en de diepe laag van liefde en leven vinden. Alleen in je kleur bekennen en durven kiezen zal al het grijs uit je leven verdwijnen en komen magische kleuren tevoorschijn.

Het vraagt moed om een stap te zetten in de juiste richting en niet langer te verdwijnen in de leegte van een nietszeggende kudde.

Beken nu je kleur, ontdek wie je bent en maak je leven echt de moeite waard. Voel het, zeg het, doe het, LEEF HET NU.

Het is je bestemming.

Je bent een ster

Je begint te begrijpen hoe je jezelf tekort deed. Je wilde net als ieder ander onderdeel zijn van een cirkel.

En de cirkel mocht niet onderbroken worden want dan zou het geen cirkel meer zijn. In alles wat je deed was je bewust van het effect op de groep waar je bij hoorde.

Elke spontane impuls werd in de kiem gesmoord. Elke stap naar voren of naar achter zou de kring doorbreken. En je paste je aan, hield je in en werd onderdeel van een groep waarin ieder een vaste statische plek had; een kudde.

Dat ging je steeds meer tegenstaan. Je wilde ook vrij zijn, vrij bewegen maar je dacht ook dat je dan niet meer zou passen in de kring. Er niet meer bij zou horen. En je hield het vol tot het niet meer ging.

En je kende het principe nog niet van de stralende kring, de uitstulpende kring; de ster.

Door te besluiten dat de kring in liefde niet onderbroken kan worden wanneer een groepslid zijn eigen weg gaat, kom je in een nieuw paradigma terecht; het beeld van de ster.

(Een ononderbroken cirkel hoeft niet rond te zijn. Als iedereen een eigen stap naar voren of naar achteren doet ontstaat de vorm van een ster.)

Je hoeft niet meer keurig in een kring te blijven staan. Juist door in je eigen waarheid te gaan staan kan je de mooiste ster laten ontstaan.

Doorbreek de cirkel, loop je eigen pad. Zo hoort het hemellichaam eruit te zien.

Wees niet bang verbonden te zijn. Je bent allang vrij.

Wees niet bang vrij te zijn. Je bent allang verbonden.

Wees stralend. Maak je eigen sterrenstof.

Je bent geen rondje, je bent een ster.

De liefde komt eraan

Weet dat je van liefde gemaakt bent. Al heeft een angstige wereld je hart wellicht doen sluiten.

De sleutel is in jou, de herinnering aan momenten waarin je wel gezien bent. Momenten waarop je nog niet zo op je hoede was.

Het is soms veilig je deur gesloten te houden en door het raampje te kijken en met een beschikbaar hart te voelen dat er misschien net zo een bang hart voor je deur staat.

We zijn nooit elkaars vijand geweest. We zijn dat gaan geloven door ervaringen die we vervolgens zelf zijn gaan doorgeven.

Open je hart en zet je deur op een kiertje. De liefde komt eraan.

De liefde van je leven

Het meest natuurlijk is ons verlangen naar een diepe relatie. Een trouwe medereiziger op ons onbekende pad. Het meest brandende verlangen is die intimiteit te ervaren van de toewijding, het werkelijk ervaren van de vonken van de ziel.

En als het dan gebeurt is het hartverscheurend te voelen wanneer die relatie, die liefde een rimpeling blijkt aan de oppervlakte; een golf die stukslaat op de rotsen, stil valt op het strand.

De liefde waar je naar verlangt zit dieper, veel dieper dan de schuimkoppen van de inwisselbare strelingen aan de oppervlakte.

De onderstroom van een eeuwige metgezel, je medereiziger is daar waar je alle plekken in je hart laat raken. Daar waar je geen geheime kamers meer hebt die je ook zelf niet durft te betreden.

Open de pijnlijke ruimtes, de boze gewelven, de vastgesnoerde psyche, de bange man, het ontevreden kind. En laat de golven van bewustzijn de ruimte vullen en schoonspoelen.

Wanneer je de bereidheid hebt je volledig te openen kan de grootste intimiteit vorm krijgen ver voorbij het angstige voorstellingsvermogen.

Daar is de eeuwige minnaar en minnares. Daar waar niets meer wordt achtergehouden en je naakt tussen alle elementen durft te staan, overspoeld wilt raken zonder enige terughoudendheid; alleen daar zal je haar vinden; de liefde van je leven.

Je eigen zinnig leven

Er is een groot misverstand in je leven, een ontkenning van iets wezenlijks. Er is een stuk van jou wat er niet helemaal mocht zijn en wat de kern is van jouw bestaan. Er is gepoogd je daarin klein te houden. Het werd omschreven als iets kwalijks terwijl jij je van geen kwaad bewust was. Telkens wanneer je voelde dat je ergens een diep ‘JA’ ervaarde en spontaan die kant op liep werden de teugels aangetrokken. “Het gaat niet alleen om jou”“Moet je nou altijd je zin krijgen?” En je dacht dat je iets fout deed in het volgen van je impulsen, het toegeven aan je behoeften. Een kinderlijk verlangen werd gesmoord.

En de zoektocht begon. Je kreeg steeds minder zin want dat leidde alleen maar tot meer weerstand. En je werd ouder en ging studeren, werken, trouwen, een huis kopen, sparen voor je pensioen. En ondertussen verdween steeds meer de zin in je leven. En je mind maakte overuren en ging ermee vandoor en vroeg zich vertwijfeld af wat de zin was van je bestaan. Je volgde een cursus, las wijze boeken, ging zitten onder een boom, zocht het in Tibet en in alle andere windstreken. Maar nergens was die zin te vinden.Je kocht een tv met tachtig kanalen, nam een hobby die snel ging vervelen. Wilde dat je partner je gelukkig maakte of nam er eentje bij voor buiten de deur. En nergens, nee nergens was de zin te vinden. En zo raakte je langzaam uitgeblust en werd je moedeloos van alles wat de zin van je leven niet dichterbij bracht. Tot de dag dat je het opgaf, brak, zo moe of ziek werd of je door alles wat je lief had werd verlaten.

Het leven werd teruggebracht tot wat het was. Er bleek geen zin buiten je te zijn. Maar van binnen werd je op die ochtend wakker. Je wilde weer iets, de wereld zien, schoonheid ervaren, liefde proeven, voelen dat je leeft.En de zin kwam terug in je leven…. Je besloot dat het zo ontzettend oké is dat jij je zin mag volgen. Dat het voor jou om jou mag gaan. Dat je in zelfliefde bij je Zelf wilde zijn.Jouw behoefte doet er toe. Het is de uiting van wie je bent. Er is niets egoïstisch aan jezelf dat te geven waar je naar verlangt en waar je van gaat stromen.

JOUW EIGEN WIJS 

De zin van je leven heb je herontdekt en zal er voortaan altijd zijn; jouw eigen-zinnigheid.Je weet het nu zeker, je mag doen wat jij wilt want dit is je heilige graal:

DE ZIN VAN JE LEVEN IS ZIN IN JE LEVEN