Als je alles wil zal je de diepte niet ontdekken.

Er was een tijd in je leven dat je het deed zoals het je ooit geleerd is; zoals het ons allemaal ooit geleerd is:

‘Stilzitten, luisteren en bij vragen je vinger opsteken.’

Er was een tijd waarin spelen op safe het hoogste goed was en kameleon zijn de beste optie om iedereen te vriend te houden.

Bij de vraag ‘wat wil jij?’ keek je naar buiten in plaats van naar binnen en zei je zachtjes ‘wat jij wilt’.

Je werd steeds aangenamer gezelschap voor iedereen waar je niet echt belangrijk voor was.

Je was voor hen een speelbal die alle kanten op kon worden gerold.

Je hoefde het niet te voelen, de pijn van dat ongemak want het bracht je ook veel. Je viel niet op, had geen vijanden en leek overal welkom.

Overal?

Het knaagde want ergens wist je dat er plekken zijn waar je nooit werkelijk bent geweest.

Plekken van betekenisvolle ontmoetingen, diep contact en stromende gevoelens.

Dit verlangen zal je de weg wijzen naar een ander bestaan; je echte bestaan. Alleen in je bereidheid iets te verliezen zal je dit winnen en de diepe laag van liefde en leven vinden. Alleen in je kleur bekennen en durven kiezen zal al het grijs uit je leven verdwijnen en komen magische kleuren tevoorschijn.

Het vraagt moed om een stap te zetten in de juiste richting en niet langer te verdwijnen in de leegte van een nietszeggende kudde.

Beken nu je kleur, ontdek wie je bent en maak je leven echt de moeite waard. Voel het, zeg het, doe het, LEEF HET NU.

Het is je bestemming.